Mam, het is saai op school...
"Mam, het is saai op school, het is zo makkelijk, ik zit de heeele dag alleen maar te wachten"
Even een paar uitroepen die wij regelmatig hoorden aan de keukentafel. Als we dan door gingen vragen, bleek dat ze vaak de instructie wel mochten overslaan en daarna gecompact de les mochten maken. Het bleef echter zoeken naar de juiste verrijking en verdieping. Vaak mochten ze wel wat anders gaan doen, maar vonden ze het spannend om dit te gaan doen. Ze wilden het graag goed doen voor de juf, bang om fouten te maken, bang dat de juf boos zou worden, dus dan gingen ze toch maar weer de hele les maken. Vaak ontbrak het ook door tijd/uitval van leerkrachten door Covid/ziekte aan instructie, allemaal heel begrijpelijk en logisch. Ondertussen werd ons kind echter steeds ongelukkiger en angstiger. Wat het ook niet makkelijk maakte was dat we van de leerkrachten bij onze oudste terug hoorden ‘wij zien het niet, dat hij meer uitdaging nodig heeft’. Een extreem gevoelige jongen die net als zijn moeder een kameleon is. Hij stond allang in de overleef stand en paste zich aan zijn omgeving aan. Wat wil je als je als 4 jarige naar school gaat, verwacht dat je gaat leren lezen en schrijven en vervolgens gaat bouwen/knutselen/huishoek. Toen was zijn verwachtingspatroon al anders. Van een rustige jongen die uren geconcentreerd bezig kon zijn, veranderde hij in een onrustige jongen, die constant op zijn hoede was. Onlangs heb ik een mooie lezing over ‘bore out’ gehad en wat dat doet met je brein en je lijf. Zo herkenbaar. Ik merk het bij mijzelf ook. Vorig jaar heb ik de opleiding tot talentbegeleider mogen volgen bij Novilo. Heerlijk, het huishouden had ik zo gedaan, om vervolgens weer de boeken in te duiken. Begin dit jaar merkte ik al dat ik in een ‘gat’ viel. Weinig energie. Het opstarten van mijn eigen bedrijf in combi met extra invallen op een basisschool, hielp mij om weer meer energie te krijgen. Een doel, passend bij mijn levensdoel om anderen te helpen.
WELK INZICHT GAF MIJ DIT?
Vanuit dit perspectief ben ik ook gaan kijken naar de kinderen in mijn klassen. Dat kinderen gedrag vertonen wat ze eigenlijk niet willen was mijn uitgangspunt. Het gedrag komt vaak ergens vandaan. Dit kan verschillende oorzaken hebben, van onderpresteren, verveling, juist te moeilijk, niet mee kunnen komen of een thuissituatie die veel van het kind vraagt. Hierbij kijk ik naar de cirkel van invloed. Op het aanbod in de klas kan ik veel betekenen. Net als op warmte en liefde bieden in de klas. Het kind zien en luisteren naar de behoeftes, om vervolgens te kijken wat ik daarin kan betekenen. Dit doe ik op alle niveaus. Ik zal nu verder gaan op de kinderen die snel door de lesstof gaan, creatief denken en meer nodig hebben, dan het reguliere aanbod in de klas. Ik probeer voor hen zoveel mogelijk de lesstof te compacten. Soms door voor te toetsen, vaak zie ik al wat ze beheersen. Ze maken dan een paar opdrachten van het reguliere werk om vervolgens door te gaan met hun verrijking/verdieping. Hierbij kijk ik welke kinderen ik aan elkaar kan koppelen. Soms zijn er kinderen die echt individueel hun eigen leerplan hebben. Ik zorg dat het duidelijk is voor de kinderen wat ze mogen doen per dag na hun gecompacte reguliere werk. Dit geeft ze zekerheid en vertrouwen dat ze doen wat mag van de juf. Daarnaast bespreken wij twee keer per week het werk met de kinderen. Kijken wat lukt, wat nog niet lukt en waarom niet. Ik geef nu ook aan wat ze per week af moeten hebben. Voor hun is de verrijking/verdieping namelijk hun ‘reguliere’ lesstof. Bij het reguliere klassikale lesstof is er ook een vereiste wat af moet zijn. Dus bij de verrijking/verdieping ook. Hierdoor leren de kinderen ook dat ze om hulp moeten gaan vragen als ze niet uit een opdracht komen. Vanuit ouders krijg ik terug dat hun kind het zo fijn vindt bij ons in de klas. Van de kinderen krijg ik terug ‘dat ik kijk naar wat ieder kind nodig heeft’.
HOE PAS JE DIT TOE IN DE PRAKTIJK?
En ik snap dat in een groep met gemiddeld 25 kinderen het heel lastig is om voor ieder kind passende lesstof te bieden. Waarin je als leerkracht ‘afgerekend’ wordt op toetsresultaten. Dan is het ook veilig om alle kinderen met de reguliere lesstof mee te laten doen, want dan weet je zeker dat iedereen hetzelfde krijgt. Toch ben ik er van overtuigd dat als je het kind ziet op cognitief gebied, het kind veel meer rust zal ervaren in zijn/haar lijf, waardoor je als leerkracht veel minder met het opvallende gedrag bezig bent en veel meer tot lesgeven kan komen. Hierdoor hou je ook meer tijd over om instructie te geven over de verrijking/verdieping. En wees hierin creatief. Ik geef deze instructie vaak tijdens het lezen, terwijl groep 8 met mijn zwakkere lezers leest, mijn andere werkdag voor deze groep lees ik zelf met de zwakke lezers. Tijdens schrijfles is ook een mooi moment, momenteel geef ik op dat moment mindset lessen aan een groepje kinderen over fixed en growth mindset. Bedenk ook dat deze leerlingen snel nieuwe dingen leren. Dus mocht het hiaten hebben, dan kun je dit door een korte instructie te geven snel aanleren bij ze. Het vraagt wat anders van je leerkrachtvaardigheden, planning en klassenmanagement. Maar voor de deze kinderen, jezelf en ook je groep levert het zoveel rust op.
